Op de voorbije algemene vergadering (9 november) nam CM Waas en Dender afscheid van haar algemeen directeur Luc Van Kemmel. Luc zette zijn eerste stappen bij CM in 1979 en kan dus terugblikken op een mooie carrière… Benieuwd hoe hij erop terug- en vooruitkijkt?
Luc, je verlaat ons ziekenfonds in volle transitie, met nog heel wat onzekerheden. Hoe kijk jij aan tegen de grote uitdagingen waar CM voor staat?
Luc: “De kernopdracht voor CM blijft ervoor te ijveren dat we aan iedereen een kwaliteitsvolle en toegankelijke gezondheidszorg kunnen aanbieden. En dit wordt de komende decennia ongetwijfeld steeds moeilijker. De vergrijzing, nieuwe medische technologieën, nieuwe (wees)geneesmiddelen … Het budget van de ziekteverzekering komt zwaar onder druk te staan en het betaalbaar houden van de zorg zal niet evident zijn. Dat kan enkel als men erin slaagt tegen de gevestigde belangen in te gaan en drastische hervormingen door te voeren. De rol van de ziekenfondsen als medebeheerder van de ziekteverzekering behouden, het zal niet vanzelfsprekend zijn!
Ook de “vermarkting” en privatisering in de zorg- en welzijnssector perkt de rol van de middenveldorganisaties in. Het voorkomen dat dit terrein gebruikt wordt om aandeelhouders beter te maken, is ook een uitdaging voor de toekomst.”
En bovenop komt nog de zware interne transitie naar het CM Gezondheidsfonds …
Luc: “CM gezondheidsfonds zet in op een brede gezondheidsdimensie, met naast het fysieke en mentale ook oog voor zingeving, sociale cohesie … Het is goed in te zetten op ziektepreventie, gezondheidscoaching en participatie. Zo nieuw is dat allemaal niet. Erin slagen dat er morgen ook meer middelen voor preventie vrijkomen, ons land is daar tot nu heel krenterig in, is nog iets anders. ‘Health in all policies’ op de kaart zetten, lijkt mij een eerste belangrijke uitdaging.
Daarnaast ben ik ook bezorgd over de implementatie van het nieuwe organisatie- en beslissingsmodel binnen CM. Daarin is geen plaats meer voor de regionale ziekenfondsen. Dit betekent dat er een grotere centralisatie komt. Een strakkere aansturing van administratieve, logistieke en dienstverleningsprocessen is wellicht noodzakelijk. Maar hopelijk leidt het verdwijnen van de regio’s niet tot het wegkwijnen van het DNA van de organisatie. Dat DNA zit voor een groot deel in de eigenheid dat de besluitvorming in ons ziekenfonds gebeurt met grote betrokkenheid van bestuursvrijwilligers. Mensen die vanuit een identiek waardenkader in debat gaan over de richting die we als organisatie moeten uitgaan. Hopelijk blijft dit in het nieuwe model voldoende overeind, anders reduceren we onszelf tot een zoveelste overheidsadministratie.”
Jij had in de beleidsvoering ook veel aandacht voor de zwakkere burger, de mensen die het financieel moeilijker hebben. Het was jouw ‘rode draad’, je bekommernis die je meenam in alle uitzichten van de organisatie: het pakket diensten en voordelen, de dienstverlening, de internationale samenwerking …
Luc: “Jammer genoeg bestaat vandaag nog altijd een grote en zelfs nog groeiende ‘gezondheidskloof’. Er is nog een te grote groep die zorg uitstelt om financiële redenen, ondanks de grote inclusiegraad van onze verplichte solidaire ziekteverzekering. Inzetten op armoedebestrijding in zijn algemeenheid is de beste oplossing. Maar de evoluties zijn niet hoopgevend. CM kan in deze niet aan de zijlijn staan.
CM staat voor de vraag hoe zij haar dienstverlening verder gaat uitbouwen. De digitale en telefonische kanalen worden prioritair. Maar kan CM extra oog blijven hebben voor de groep van sociaal kwetsbare mensen? En moet CM zich ook niet blijven opstellen als belangenverdediger van de patiënt en van de kwetsbare groepen in het bijzonder?”
Welke gevoelens neem je nog mee nu je pensioentijd eraan komt?
Luc: “Bezorgdheid is niet het overheersende gevoel bij mijn afscheid. Dat is ongetwijfeld dankbaarheid! Dankbaar dat ik de kans kreeg om al die jaren in een waardengedreven organisatie met een mooie maatschappelijke missie te werken. Dankbaar dat ik met zovele, competente collega’s heb mogen samenwerken. Dankbaar dat ik met zoveel enthousiaste en geëngageerde vrijwilligers heb mogen werken. Dankbaar dat ik, ook buiten de CM-context, heel wat warme mensen heb leren kennen.
Ik wens CM een mooie toekomst toe. En ik ben ervan overtuigd dat de collega’s die vandaag de verantwoordelijkheid over CM in Oost-Vlaanderen overnemen, er blijvend zullen voor zorgen dat CM een sterk merk blijft.”